Zakres działania
Właściwa diagnoza, to właściwa decyzja terapeutyczna – nasze przyszpitalne laboratoria oferują Państwu pełny zakres badań o uznanej jakości i wiarygodności. Badania wykonywane są na miejscu co gwarantuje szybkość i pewność poprawnego wykonania badań. Laboratoria dysponują nowoczesnym sprzętem i stałym zespołem wykształconych diagnostów laboratoryjnych.
Terapia hiperbaryczna to nieinwazyjna metoda terapeutyczna wykorzystująca 100% tlen pod zwiększonym ciśnieniem, znajdujący się w specjalnym pomieszczeniu tzw. komorze hiperbarycznej. Ideą terapii hiperbarycznej jako metody leczenia jest poprawienie naturalnych mechanizmów gojenia i procesów naprawczych w przypadku ran oraz innych schorzeń. W stanach nagłego zagrożenia życia i zdrowia pacjenta, leczenie zatruć tlenkiem węgla, oparzeń termicznych, nagłej głuchoty, ostrego niedokrwienia tkanek miękkich.
Terapia hiberbaryczna wykorzystywana jest jako leczenie wspomagające w wielu schorzeniach.
Wskazania do tlenoterapii hiperbarycznej
- zatrucie tlenkiem węgla, methemoglobinemia
- martwicze zakażenie tkanek miękkich
- ostre niedokrwienie tkanek miękkich
- uraz mięśniowo-szkieletowy
- oparzenia termiczne
- nagła głuchota, głuchota po urazie akustycznym
- choroby przewlekłe skóry
- przyspieszenie rekonwalescencji po zabiegach chirurgicznych
- choroby związane z niedotlenieniem tkanek
- leczenie obrzeków
- leczenie trudno gojących sie rany
- grzybice
- choroby z autoagresjii inne przewlekłe choroby zapalne
- popromienne uszkodzenie tkanek
Warto wiedzieć
Terapia hiperbaryczna słusznie kojarzy się z problemami zdrowotnymi nurków i pracowników kesonowych, którzy byli pierwszymi pacjentami komór hiperbarycznych. Pierwsza komora została zbudowana już w 1662 roku w Anglii. Henshaw wykorzystywał ją do leczenia na zasadach leczenia uzdrowiskowego.
Należy zauważyć, iż tlen został odkryty przez Priestleya dopiero w roku 1775. Początek nowoczesnej terapii hiperbarycznej to rok 1960 kiedy to Boerema udowodnił możliwość przeżycia zwierzęcia pozbawionego krwinek czerwonych w warunkach hiperbarii tlenowej poprzez fizyczne rozpuszczenie tlenu w krwi w ciśnieniu 3 ATA.
Fenomen terapii hiperbarycznej polega na możliwości wykorzystania w warunkach nadciśnienia tlenu rozpuszczonego w surowicy krwi w ilości pokrywającej bieżące zapotrzebowanie metaboliczne organizmu. Terapia nadciśnieniowa była ciągle ulepszana dla nurków, od 1907 roku do oddychania w komorze ciśnieniowej zastosowany został czysty tlen.
Nowoczesne leczenie tlenowo-nadciśnieniowe ma swój początek w latach pięćdziesiątych XX wieku.
Najprostsza komora hiperbaryczna zawiera miejsce na jedną osobę, tzw. monoplace. W komorze takiej pacjent oddycha tlenem wypełniającym otoczenie bez konieczności używania maski lub kaptura. W komorze takiej nie ma jednak możliwości natychmiastowej interwencji personelu i ze względu na maksymalne ciśnienie 3 bar nie można w niej leczyć zatorów gazowych i wypadków nurkowych.
Komory wieloosobowe pozwalają personelowi medycznemu przebywać w środku i bezpośrednio w komorze wykonywać zabiegi medyczne nawet resuscytację. Każdy pacjent ma własne stanowisko poboru tlenu. W dużej przestrzeni zmniejsza się ryzyko lęków przed zamknięciem w ciasnych pomieszczeniach. Na zewnątrz komory znajduje się panel kontrolny, obsługiwany przez wykwalifikowany personel. Ciśnienie wewnątrz komory jest ściśle regulowane. Panele kontrolne zaopatrzone są w system zabezpieczeń, które zapobiegają zbyt szybkim lub zbyt dużym zmianom środowiska w komorze.
Średnia wartość ciśnienia atmosferycznego wynosi 1013 hPa.
Tlenoterapia hiperbaryczna (HBO) jest to metoda leczenia różnych schorzeń polegająca na oddychaniu czystym tlenem w warunkach zwiększonego ciśnienia wytwarzanego w komorze hiperbarycznej. W trakcie leczenia pacjent odbywa serię sesji leczniczych w komorze hiperbarycznej, których ilość uzależniona jest od przyczyny będącej powodem skierowania na leczenie.
Komora hiperbaryczna jest to specjalne pomieszczenie, w którym przebywają pacjenci i personel medyczny, wyposażone w urządzenia i sprzęty niezbędne do bezpiecznego prowadzenia tlenoterapii hiperbarycznej we wszystkich jej fazach, tj.:
- Kompresja czyli sprężenie - wypełnienie komory sprężonym powietrzem, zwykle do ciśnienia 2,5 razy większego niż atmosferyczne. Sprężeniu towarzyszy hałas i uczucie ciepła. W trakcie sprężania wszystkie osoby znajdujące się wewnątrz komory muszą wyrównywać ciśnienie w uszach stosując się do zaleceń personelu znajdującego się wewnątrz komory hiperbarycznej.
Pobyt pacjentów w warunkach zwiększonego ciśnienia, w trakcie którego pacjenci oddychają 100% tlenem, dostarczanym przez indywidualny układ oddechowy. Oddychanie tlenem trwa godzinę, do tego dochodzą jedna lub dwie kilkuminutowe przerwy, podczas których można oddychać bez układów oddechowych.
- Dekompresja czyli rozprężenie - w trakcie tej fazy następuje stopniowe zmniejszanie ciśnienia w komorze do wartości ciśnienia atmosferycznego. Towarzyszy temu hałas i uczucie chłodu.
Zespół pracowni
- dr n. med. Karmen Czernia-Pokrywka
Lekarz - specjalista medycyny ratunkowej
Kierownik pracowni /ośrodka terapii hiperbarycznej
- dr n. med. Piotr Marszołek
Lekarz - specjalista anestezjologii i intensywnej terapii
Lekarz - specjalista pediatrii
- Igor Olejnik
Lekarz - specjalista anestezjologii i intensywnej terapii
- Bożena Idzik-Twardowska
Lekarz - specjalista medycyny ratunkowej
- Joanna Majzel
Lekarz - specjalista anestezjologii i intensywnej terapii
- Maja Copik
Lekarz - specjalista anestezjologii i intensywnej terapii
- Jarosław Gilewicz-Ziarko
Lekarz - specjalista anestezjologii i intensywnej terapii
- Michał Kurowski
Pielęgniarz - specjalista anestezjologii i intensywnej opieki
Pielęgniarz koordynujący oś. terapii hiperbarycznej
- Lilla Cendrzak
Pielęgniarka - specjalista pielęgniarstwa anestezjologicznego i intensywnej opieki
- Wioletta Warczak
Pielęgniarka - specjalista pielęgniarstwa anestezjologicznego i intensywnej opieki
- Ewa Pawlik
Pielęgniarka - specjalista pielęgniarstwa anestezjologicznego i intensywnej opieki
- Beata Jańczyk
Pielęgniarka - specjalista pielęgniarstwa anestezjologicznego i intensywnej opieki
- Anna Gsell
Pielęgniarka - specjalista pielęgniarstwa anestezjologicznego i intensywnej opieki
- Jacek Hęś
Pielęgniarz
- Alicja Śliwa
Pielęgniarka
- Weronika Surdyk
Sekretarka medyczna
Nagłe przypadki
Oddziały szpitalne
Poradnie specjalistyczne
Pracownie diagnostyczne
Laboratoria
Inne
